Hoezo te vroeg.....

Hallo allemaal,

Vandaag de dag van vertrek naar Amsterdam, alle bagage (met overgewicht) staan klaar in de hal. Voor de laatste keer, deze vakantie gaan we ontbijten bij Divi Flamingo. Het is stil in de auto, emotioneel loeren we over het dashboard en door de ramen. De gekleurde huisjes, het vreselijk blauwe water en lucht, de 30 graden, wanneer zal ik weer hier zijn?? De auto voor de poort geparkeerd en slenterend langs de diveshop, de zonnenbedden op het strand en het casino. In de ontbijtzaal zijn we weer even 'boven Jan' we hebben lol met de de dame achter het fornuis, 2 eitjes graag aan een kant gebakken. Johan vraagt nog of zij geen logeer plaatsje heeft voor hem voor weinig, helaas zit er niet in! Deeitjes zijn klaar, nog even wat uitgebakken spek er bij pakken met een sapje. Ook aan tafel is het niet zo spektakel als voorheen, af en toe komt er wat zinnigs over tafel maar ook veel gein en onzin.
Ook van deze plek nemen we emotioneel afscheid, dag ontbijtplek!! dag mooi uitzicht!! Nog een keer op de voettocht terug naar de auto gaan we de duikshop binnen, eigenlijk hebben we niets nodig maar het is er lekker koel!! Cathy laat de creditkaart nog even warmlopen bij de kassa! Emotioneel kijken we nog even over Calabas Reef en de duikboten, zwaaien nog even naar het personeel en sluiten de poort achter ons, hiermee is de duik- en snorkelaktiviteit ook geschiedenis! We parkeren de auto's bij het appartement en gaan ook voor de laatste keer deze vakantie door de winkelstraat. Het valt me op dat we in groepjes lopen waarbij Johan het overzicht heeft en herkennings punt is voor ons allemaal. Winkeltje in, winkeltje uit, iedereen koopt nog kadootjes voor de thuis blijvers en voor je zelf. Alleen Geer (de laatste) komt op een gegeven moment een winkeltje uit met een kadootje voor Johan 'voor de veilige duiken vriend' Emotioneel zitten we met z'n drieen op een bankje in de winkelstraat.
We gaan de koffers in de auto in de auto pleuren zegt Johan en nadat we emotioneel afscheid genomen hebben van het appartement en de duikshop is het weer stil in de auto, het laatste ritje door Kralendijk naar het vliegveld waar we de auto inleveren. Emotioneel afscheid nemen van de auto hebben we vergeten en lopen een honderd meter over het parkeerterrein naar de check-in waar we opgewacht worden dor een klein KLM-dametje, we krijgen een brief in handen, nog geen 5 stappen verder dringt het tot ons door, wel gloeiende, gloeiende, gloeiende ...... de vakantie wordt met enkele uren verlengd, we zijn nu 3 uur te vroeg op het vliegveld en vliegen niet naar Amsterdam maar naar Curacao waar de vakantie nog even met zo'n 7 uur wordt verlengd!! Al met al komen we op vrijdag de dertiende aan om 14.00 ipv 04.30 uur! Ik begrijp al die vakantiegangers niet die lopen te kankeren, het is gratis vakantieverlenging en ik ben nog nooit op Curacao geweest. Het wordt nu tijd voor een kopje koffie en een broodje. Vanaf Curacao zal ik nog even laten weten hoe het met ons reisgezelschap is, groetjes en tot later

Jan