TOEVAL BESTAAT NIET .........
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Edith & Jan
06 Juni 2012 | Canada, Victoria
Vanmorgen vroeg worden we gewekt door de Canadeese gans en de rest van zijn familie, jeetje wat een herrie!! En we konden nog wel uitslapen want vandaag blijven we in Victoria. Lekker ontbeten en dan moeten we wachten tot 10.00 uur
want dan komt de 1e 'taxi-ferrie' om ons naar de overkant te brengen, maar dat is nog een uurtje wachten. Ik ontdek op een van de kaartjes die we gehad hebben dat er ook een boardwalk is vanaf West Bay, waar we nu staan, naar Victoria downtown. Het is een lange maar mooie wandeling langs het zeer laagstaande Pacific Ocean. De watervliegtuigen komen en gaan en het wordt nog drukker wanneer de ferrie naar Port Angeles (USA) vertrekt, vliegtuigen als bromvliegen boven de haven omdat ze niet kunnen landen. Al met al een pracht gezich als je er van houdt! Bij Victoria downtown moeten we een grote stalen brug over, boven de weg hangt een groot blok beton als tegen
gewicht.Wanneer we de brug overgelopen zijn en voor het rode voetgangerslicht staan te wachten, begint Edith ineens enorm te gieren van het lachen, wat heb ik gemist?? en ze wijst naar de overkant van de weg waar 'Verrekijker Peter' en z'n vrouw voor het zelfde rode licht staan te wachten. In Tofino was er een mogelijkheid hun te ontmoeten maar in dat kleine dorpje is het niet gelukt, nu lopen we in de grootste stad van Vancouver Island en dan loop je ze zo tegen het lijf, bijzonder!!!! Zij nemen ons mee naar een koffiebar waar zij net vandaan kwamen.Het is weer net zo gezellig als op de boot in Port Alberni en Peter pakt zijn camera en laat beelden zien van walvissen, zo dichtbij en dan oon nog een enorme grote staartvin hoog uit het water. Na een gezellig klein uurtje gaan de wegen weer uit elkaar, Nog geen kwartier later lopen we weer in de zelfde winkel. Wij wandelen verder op ons gemakkie door Victoria downtown. Edith wil nog wel naar chinatown, dat is wel helemaal aan de andere kant van downtown, daar heb je koffie gedronken, JA EN MEER NIET!! zegt ze gelukkig valt m'n blik op een bord van de taxiferrie en er is er een in de buurt, we zwaaien en het bootje komt ons ophalen. 'Chinatown please' het bootje zit al redelijk vol maar we kunnen er nog net bij, the captain' heeft er zin in hij praat het honderd uit, maar je verstaat er niet veel van, tegenover ons zit een hollands stel, Edith vraagt waar zij opgestapt zijn, 'bij de camping' en waar gaat u naar toe 'de overkant, maar hij zegt niet wanneer we eraf moeten' We gaan net onder de brug van vanmorgen door als er sirenes afgaan, blijkt later dat de brug open gaat voor een sleep van 'the navy' We lopen rond door Chinatown, het is niet groot maar altijd leuk om te zien, we eten wat en slenteren op ons gemakkie door downtown. Terwijl we staande wachten voor een rood voetgangerslicht waar ook een autobus stilstaat op het kruispunt Hoor ik de busdriver roepen ' SIR THAT WAY' en je gelooft het of niet maar ... 'verrekijker Peter' en Rita komen de bus uit!! Toeval bestaat niet zegt Edith altijd maar hoe moet ik het anders noemen, We kijken samen even op een kaartje en dan weet hij het weer, wij gaan naar de binnenhaven, lekker dom voor ons uit te kijken naar mensen, bootjes, vliegtuigen en wat er nog meer aan ons voorbij komt!! En dan is het opeens vier uur en m'n meisie krijgt het een beetje koud, we scoren een 'taxiferrie' en die brengt ons naar de camping, waar we nog effe lekker hebben zitten smullen. Nu zitten we lekker ontspannen voor de camper uit de wind in het zonnetje, Edith leest weer in haar digitale boek en ik maak het berichtje wat nu weer klaar is, pak even een seniorenmoment en dan ga ik de foto's weer op de computer zetten om alles vanavond weer op de site te zetten, morgen gaan we voor de laatste keer verkassen op Vancouver Island, tot morgen......
OJA.. en voor vriend Kees vdW te K:
toen ik dat mannetje in dat bootje achter dan stuurwiel zag staan dacht
ik effe aan jou!!
want dan komt de 1e 'taxi-ferrie' om ons naar de overkant te brengen, maar dat is nog een uurtje wachten. Ik ontdek op een van de kaartjes die we gehad hebben dat er ook een boardwalk is vanaf West Bay, waar we nu staan, naar Victoria downtown. Het is een lange maar mooie wandeling langs het zeer laagstaande Pacific Ocean. De watervliegtuigen komen en gaan en het wordt nog drukker wanneer de ferrie naar Port Angeles (USA) vertrekt, vliegtuigen als bromvliegen boven de haven omdat ze niet kunnen landen. Al met al een pracht gezich als je er van houdt! Bij Victoria downtown moeten we een grote stalen brug over, boven de weg hangt een groot blok beton als tegen
gewicht.Wanneer we de brug overgelopen zijn en voor het rode voetgangerslicht staan te wachten, begint Edith ineens enorm te gieren van het lachen, wat heb ik gemist?? en ze wijst naar de overkant van de weg waar 'Verrekijker Peter' en z'n vrouw voor het zelfde rode licht staan te wachten. In Tofino was er een mogelijkheid hun te ontmoeten maar in dat kleine dorpje is het niet gelukt, nu lopen we in de grootste stad van Vancouver Island en dan loop je ze zo tegen het lijf, bijzonder!!!! Zij nemen ons mee naar een koffiebar waar zij net vandaan kwamen.Het is weer net zo gezellig als op de boot in Port Alberni en Peter pakt zijn camera en laat beelden zien van walvissen, zo dichtbij en dan oon nog een enorme grote staartvin hoog uit het water. Na een gezellig klein uurtje gaan de wegen weer uit elkaar, Nog geen kwartier later lopen we weer in de zelfde winkel. Wij wandelen verder op ons gemakkie door Victoria downtown. Edith wil nog wel naar chinatown, dat is wel helemaal aan de andere kant van downtown, daar heb je koffie gedronken, JA EN MEER NIET!! zegt ze gelukkig valt m'n blik op een bord van de taxiferrie en er is er een in de buurt, we zwaaien en het bootje komt ons ophalen. 'Chinatown please' het bootje zit al redelijk vol maar we kunnen er nog net bij, the captain' heeft er zin in hij praat het honderd uit, maar je verstaat er niet veel van, tegenover ons zit een hollands stel, Edith vraagt waar zij opgestapt zijn, 'bij de camping' en waar gaat u naar toe 'de overkant, maar hij zegt niet wanneer we eraf moeten' We gaan net onder de brug van vanmorgen door als er sirenes afgaan, blijkt later dat de brug open gaat voor een sleep van 'the navy' We lopen rond door Chinatown, het is niet groot maar altijd leuk om te zien, we eten wat en slenteren op ons gemakkie door downtown. Terwijl we staande wachten voor een rood voetgangerslicht waar ook een autobus stilstaat op het kruispunt Hoor ik de busdriver roepen ' SIR THAT WAY' en je gelooft het of niet maar ... 'verrekijker Peter' en Rita komen de bus uit!! Toeval bestaat niet zegt Edith altijd maar hoe moet ik het anders noemen, We kijken samen even op een kaartje en dan weet hij het weer, wij gaan naar de binnenhaven, lekker dom voor ons uit te kijken naar mensen, bootjes, vliegtuigen en wat er nog meer aan ons voorbij komt!! En dan is het opeens vier uur en m'n meisie krijgt het een beetje koud, we scoren een 'taxiferrie' en die brengt ons naar de camping, waar we nog effe lekker hebben zitten smullen. Nu zitten we lekker ontspannen voor de camper uit de wind in het zonnetje, Edith leest weer in haar digitale boek en ik maak het berichtje wat nu weer klaar is, pak even een seniorenmoment en dan ga ik de foto's weer op de computer zetten om alles vanavond weer op de site te zetten, morgen gaan we voor de laatste keer verkassen op Vancouver Island, tot morgen......
OJA.. en voor vriend Kees vdW te K:
toen ik dat mannetje in dat bootje achter dan stuurwiel zag staan dacht
ik effe aan jou!!
-
06 Juni 2012 - 11:38
Ger En Wilma:
Een aantal dagen achter elkaar gelezen en tjeempie wat is dat leuk om te lezen, Jan er zit echt een schrijver in jou. Heel leuk om de foto's te zien en jullie ervaringen mee te beleven. Wij genieten er steeds van en een ding is zeker na het lezen van jullie verslagen ,wij willen ook een keer heen. De meiden nu ook, haha. Jan en Edith veel plezier nog. xx -
06 Juni 2012 - 12:46
Petra De Vroes:
Wat heerlijk dat jullie daar buiten in het zonnetje kunnen zitten! Vandaag (woensdag 6 juni) zitten wij allemaal binnen, omdat de regen in bakken naar beneden is gekomen. Jahaa, het is inmiddels weer droog. maar de temperatuur is vèr beneden de gemiddelde normale temperatuur. <3 en byebye.
:') -
06 Juni 2012 - 23:21
Petri:
Wil geen deur intrappen hoor, maar de flessen kunnen gevuld worden Jan. Ze staan al op de "zaak" :-) :-) :-)
ohw.. je heb nog (maar) 2 vacdgn te gaan.. ;-) ;-) ;-)
-
07 Juni 2012 - 04:44
Jolanda:
Ben weer helemaal bij met de verhalen erg boeiend allemaal en leuke foto's!
Wens jullie de laatste dagen ook nog heel veel plezier en voor straks een heel goede reis terug,
dikke knuffel weer van Jolanda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
