Laatste nacht op Vancouver Island.........

Gisteravond nog tegen elkaar gezegd dat het uitchecken pas om 12.00 noon is en dat we als er geen keffende hondjes, herrie makende ganzen of van die hollanders zijn die omdat ze er voor betaald hebben zonodig de hele dag achter het stuur moeten zitten dan kunnen we uitslapen!! Ik ben wakker omdat ik naar toilet moet, de zon schijnt en het waait
niet meer zo hard als gisteren het is 08.30 Omdat we geen wifi in de camper hebben maar wel voor bij het restaurant kruip in nog even terug naast m'n meisie. Maar dat heeft geen half uurtje meer geduurd, Voor zo ver het nog mogelijk is knappen we ons nog maar wat op, ontbijten en maken de camper weer klaar voor vertrek. Nog even de picknick tafel
terug zetten en we verlaten West Bay Marine & RV-park. De linker tomtom verteld dat het maar 20km is naar onze nieuw en laatste bestemming op Vancouver Island: Saanichton, Oceanside RV-park. Ik denk dat we het grootste gedeelte in Victoria gereden hebben. Onderweg komen we langs Elk-lake en Bever-lake regional park. We parkeren de camper en pakken onze wandelschoenen en lopen het bos in waar meer daar dan hier een verwijzing staat waar je heen moet. We kiezen maar een smal pad wat weer tussen de reuzen van bomen door kronkelt bij iedere splitsing doen we maar wat. Ik hou wel de zon en de herrie van de autoweg goed in de gaten, want de tomtom die nu ook rechts van me loopt zuchtend en kijkt alleen omhoog naar de bomen!! Kijk hiernou wat een uitwerpselen, dat moet wel een elk of... mischien wel een beer geweest zijn roep ik naar haar, heel even valt haar koppie voorover en wijst van op afdrukken in de bosgrond, 'tuuuuurlijk schat BEREN MET HOEFIJZERS' zegt ze nog voor dat het koppie weer zuchtend achterover valt. Het enige bijzondere wat we gezien hebben was een oudere dame in een hel blauw regenjasje, die heeeele moeilijke rek- en strekstandjes stond te doen voor de rest geen bever of elk gezien. Wel the lake, maar welke weten we niet, ondertussen is het bewolkt geworden en de autoweg horen we ook niet meer. Verderop staat een groepje dames met hondjes en HONDEN waarvan er een roept BY BY en weg loopt. Ik zeg tegen Edith we hebben 50% kans dat ze niet naar de parkeerplaats loopt en we volgen de vrouw met de twee hondjes. Na een poosje horen we de autoweg ook weer dus ik denk dat we goed gegokt hebben en ja hoor daar is het parkeerterrein. Wandelschoenen weer achter in, crocks aan en daar gaan we weer voor de laatste paar kilometers, bij de afslag is een McD/cafe, even naar binnen voor koffie, milkshake en gratis internet. 'effe sjekke' Daarna door naar het rv-park Oceanside. De dame achter de balie regelt een plaats voor ons en vertelt nog dat het leuk is om even naar het centrum Sidney te gaan, naar de boardwalk,de pieren en de winkeltjes. En dat doen we ook. We slenteren door de straatjes van Sidney. Aan de oceanzijde is het nog
steeds bewolkt en waait het behoorlijk en is het koud en daar had ik me nou net niet op gekleed, ik los dit op om waar ik normaal voor het winkeltje blijf staan, nu maar met m'n schatje mee naar binnen ga. Bij een bakery kopen we nog wat lekker koeken en verderop staat ze heel verliefd naar een jurkje en naar mij te kijken, DAT GAAT GELD KOSTEN komt er in me op, 'vind jij het ook leuk??'vraagt ze, ik nog heel voorzichtig 'JAAA en het is ook jouw kleur'(rood) Wanneer er een paar oudere dames ook in het rekje beginnen te graaien, twijfelt ze. Ik zeg 'JE VERJAARDAGSKADOOTJE' en voordat ik het door heb sleurt ze de visakaart door de automaat. We gaan naar de camper en rv-park terug voor mijn seniorenmomentje. Einde van de dag zijn we nog naar het strand gelopen en hebben we alleen wat springende vissen en zeehonden gezien. We zitten weer binnen met de deur dicht, buiten begint het weer kil te worden, Edith is aan het
internetten en ik ben zo juist klaar met m'n berichtje, tot morgen.......