Glacier bay, WOUW!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Het is weer heel vroeg wanneer ik wakker wordt het eerste wat ik mis is m'n horloge om te zien hoe vroeg het is, het tweede wat ik mis is m'n bril en het derde is waar is Edith, ze ligt niet in het bed en zit niet in het raam, dat kan ik nog net zien zonder bril. Wanneer ik m'n bril vind en iets dichter bij het badkamertje kom had ik haar ook kunnen vinden zonder bril, hahaha. Door ons raam zie ik heel veel bruinvissen spelen in het water. Vandaag komen er rangers van het Glacier Bay National Parc om 07.00 uur aan boord, ze worden met een boot varende overgezet op 'de Volendam' We besluiten om ons aan te kleden en het dek op te gaan, het water is bijna als een spiegeltje. We staan nog geen 10 minuten aan dek en Edith ziet ver van de boot een grote zwarte rugvin van een orka bovenkomen en in een iets wat smallere doorgang spotten we aan de andere kant een grote uitademing van een humpback whale welke later de staart hoog bovenwater tilt om onderwater te duiken , wel onze dag is vandaag fantastisch begonnen, op naar het ontbijt. Wanneer we later over het schip zwalken spotten we heel veel bruin- & walvissen en zeehonden. Een van de rangers doet zeer bevlogen het verhaal over Glacier bay en vertelde dat het ergens in 1700 1 grote gletsjers was welke in de jaren is terug getrokken/afgebrokkeld en dat het daardoor op dit moment uit 7 verschillende gletsjers bestaat waarvan wij er 4 kunnen zien vandaag. De ranger sprak zeker niet als de gids die de japanners in 1 dag Nederland laten zien, sterker nog zo bevlogen heb ik nog nooit iemand zo boeiend horen vertellen over het natuurgeweld wat wij zo dadelijk kunnen bewonderen. Daarnaast verteld zo ook veel over de dieren welke we hier kunnen zien van berggeit, zwarte wolf, beer tot en met de eagels. Binnen in 'the crows-nest', waar we een fantastisch panorama gezicht hebben voor over de boeg van het schip, is een tweede ranger aanwezig met allemaal info En dan is daar de Reid glacier welke we alleen van een afstand kunnen zien om dat deze gletsjer niet meer tot aan het water komt.Een geweld van ijs in de kleuren wit met blauw waarvan het geen idee hebt hoe groot deze wel niet is. We varen langzaam door en in de wateroppervlakte zien we steeds meer brokken ijs drijven, het weer wordt ook kouder en helaas ook natter. We staan bij de tweede gletsjer, Lamplungh glacier, op de boeg van het schip. Het regent niet hard maar wel kontinu niet echt bevorderlijk voor kamera's en verrekijker. De stuurman kan het schip heel langzaam in een fantastische positie varen bij deze geltsjer welke wel tot het water komt, nog indruk wekkender hoger en wijder!! Na een klein uurtje vaart de Volendam naar de Margerie- en Grand Pacific glacier, wanneer we in de buurt komen van beide gletsjers worden de ijsschotsen/brokken groter en groter. Even schiet mijn het verhaal van 100 jaar terug over de Titanic door het hoofd en dan komen we bij de gletsjers waar een zeilboot van 13/14 meter in het ijs ligt voor de Margerie glacier, NU krijg ik pas een indruk wanneer in dat notedoppie daar zie dobberen, de ranger verteld dat de Margerie glacier ca een kilometer langs en 100/125 meter hoog is en gemiddeld per dag zo'n 50 cm in beweging is en dan gebeurt het...... WHITE THUNDER!! waar ze ons al voor gewaarschuwd had. Het kijken naar het geweld maar nu ook het horen van de beweging van het geweld en dan opeens stort er een gedeelte in het water, triest maar bijzonder om dit mee te maken, wat we in een klein uurtje wel 4x hebben zien gebeuren. De laatste gletsjer Grand Passific is er wel maar kunnen we niet zien maar.... wel horen!! Deze gletserloopt ondergronds door tot in het water maar boven water 'duwt' het een gesteente voort!! Heel bijzonder en ruime halve dag keert de Volendam, verlaten de rangers het ship en varen we uit het National Park vergezeld door walvissen en gaan we onderweg naar Ketchikan waar we morgenochtend 10.00 uur aankomen, overigens niet alleen in Ketchican maar ook in het uitstekende diner, lunch en buffetrestauurant LIDO op het 8e dek. We gaan na het eten koffie drinken en Edith dringt aan op een potje schaak maarja ik vind dat je op je hoogtepunt moet stoppen en op schaakniveau was dit gisteren!! In onze hut klinkt 'the Edith Thunder'vanaf haar kussen, hahahaha tot morgen......

(sorry vrienden maar gisteren lagen we geheel buiten bereik vandaar enige vertraging)