Walvissen & Gletsjer spotten....

Vannacht ging de deur van de hut weer gewoon open en ben ik snel bij m'n meisie in bed gestapt, van de deining op de golven en of het ritme van 'de houtzagerij' heb ik niet veel meer mee gemaakt. De volgende ochtend vroeg wordt ik wakker en Edith ligt niet meer naast me maar.... zit in het raam, 'beetje bij verdienen' en ja wel hoor heb de eerste por alweer te pakken. 'ík zit gewoon naar buiten te kijken of ik ik wat leven zie in het water' zegt ze nog. Het is pas 05.30 uur dan hoor je nog in bed te liggen, welnee zegt ze het is 06.30 uur want want de klok is vannacht een uur vooruit gegaan!!! Daar zit m'n prinsesje in haar badjas van de Holland America Lijn met een verrekijker om haar nek in de vensterbank. En dan wordt opeens de rust verstoord, 'JA!! 2,3 OJE HEEL VEEL' ik 'veer' ook op uit het bed en zie nog net een en ander weer onderwater gaan om kort daarna weer boven te komen, het zijn zeehonden en een grote school met bruinvissen, zegmaar kleine dolfijntjes zonder die spitse snuitjes. We varen nu tussen de eilanden door met besneeuwde bergen richting Juneau waar de kaptitein een poging doet om 13.00 aan de kade liggen. Goed eerst dan maar even ontbijten en dan maar weer snel naar buiten om over de railing opnieuw te kijken naar zeehonden, bruinvissen maar je hoopt op iets groters. Tijdens het rond dwalen over het schip komen ook nog een mini tennisbaan tegen waar we een klein half uurtje hebben gespeeld, een bakje koffie en dan is het alweer tijd om de lunchen want we gaan vanmiddag op excursie: Walvissen spotten en naar Mendenhall Glacier een van de grootste gletsjers van Alaska. 'Gewapend' met verrekijker, fototoestellen en een regenjas staan we in de rij om de boot te mogen verlaten. Na nog geen 5 stappen begint het te regenen en we staan met een klein 1000 mede vrienden te wachten tot we verdeel worden over de bussen. In ene schiet mij door het hoofd dat wij niet naar de walvissen gaan kijken, maar de walvissen naar die sukkels die hun portemonee hebben omgekeerd om door een gepensioneerde buschauffeur met een touringcar die zeker net zo oud was als 'the driver' De ruitenwissers spelen een soort tikkertje met zich zelf, ALS ze het doen!! Bij Allan-Marine gaan we een soort rondvaartboot (catamaran) op en voor dat we het weten vliegen we op het water naar Eagels in de boomtoppen, zeehonden in het water en op de kant, maar vooral naar de 'humpback whales' En het duurde ook niet zolang voordat de eerste een enorme zucht liet horen om vervolgens weer onderwater een stuk door de zwemmen. We krijgen instruktie om klaar te staan met je foto- en/of filmapparatuur bij de 3e zucht want dan gaat hij/zij naar de diepte voor een langere tijd en dan komt de staartvin meestal hoog boven water. De eerste mis ik doordat de kapitein omroept:'op 2 uur' en naast me staat iemand die me een kant aanwijst, deze man heeft zeker een digitaal klokje want volgens mij was ik zo'n beetje de enige die aan de ander reling stond te turen door m'n zoeker. Goed vanaf dat moment ben ik maar weer naast m'n meisie gaan staan waardoor ik ook de volgende miste want zij roept alleen maar 'JA JAJAJA DAAAAAR' en houd met twee handen haar verrekijker vast, o...ja dus wanneer Edith weer roept moet ik eerste even kijken welke kant zij kijkt en dan heb je de 2e en de 3e dus ook al gemist. Gezien heb ik ze wel maar door het iets was onduidelijke samenspel tussen ons druk je iets te laat af met een beetje massel lijkt het op de foto dat er een tak op het water drijft. Gelukkig hebben we er wel 25-30 gezien, dus in m'n herkansingen heb ik toch enkele staartvinnen kunnen vastleggen. Als de tocht over is staat onze gezellige bus-driver al weer klaar met een armbandje en een boekje over Mendenhall Glacier en nog geen 15 minuten later staan we tegenover de gletsjer, wit met diep blauwe kleuren. Het lijkt echt wel een bevroren rivier die uitkomt in een bergmeer waarin ook grote 'ijsrotsen' drijven. Het is gewoon een natuurgeweld, op de foto's lijkt het een hoop sneeuw/ijs maar wanneer we een informatie film te zien krijgen is het denk ik wel 20-25 meter hoog aan het einde van de gletsjer. Op de terugreis naar de boot gaat het kaarsje van m'n meisie langzaam uit, ze haalt nog net het diner wat we vanavond n het buffet-restaurant hebben genuttigd. De cruise wordt vanavond om 10.30 uur weer voortgezet naar Skagway, tot morgen.....