Het zit wel eens mee, maar.......

Hallo iedereen,
Zo makkelijk als het ons gisteren afging met het links rijden, zo'n 'drama' was de nacht!! Had het aircootje zo'n ze best gedaan om de temperatuur van
38- naar 19 graden terug te brengen besluiten wij naar bed te gaan, je weet wel voor bovenin. Koelkast lager gezet en aircootje uit dan was het lekker
stilletjes om te slapen, maar....... je wil niet weten hoe snel de camper weer op een oven begon te lijken, ik voelde me net een biefstukje in de croma!
Nadat we wat raampjes hadden open geschoven kwam er af en toe een fris windje over ons heen en zijn we regelmatig opnieuw in slaap gevallen!! Vandaag gaan
we het Litchfield National Park in, de weg wordt wat smaller en er staat geen middellijn meer op, t'is dus een beetje gokken met zo'n breed gevaarte. We
komen langs Magnetic Termite Mounds een veld vol termieten heuvels van klein tot enorm, de temperatuur begint weer enorm toe te nemen en besluiten we door
te gaan naar Florence Falls, een hoge waterval welke neerkomt in een heel klein meertje waarin we mogen zwemmen (croc-free) We dalen een trapaf met 135
treden en lopen door de schitterende natuur, langs de Florence creek richting de waterval. Bij het meertje aangekomen lekker het heldere water in en een
klein uurtje rond gezwommen, heerlijk!! Hierna nog een wandeling gemaakt van ruim een kilometer langzaam om hoog terug naar de camper.Hierna zijn we nog
naar een uitkijkpunt gereden om de Tollmer falls te kunnen zien en vlak voor de campsite Litchfield Cafe zijn we nog bij de Wangli falls geweest en daar
was het ook zo heerlijk zwemmen in de natuur, croc-free tot de regenperiode en dat is al snel, fingers cross en plons!! Op de campsite hadden we eerste keus,
er was gewoon niemand, bij de 'receptie' (een overdekte tafel met heel veel papier,drank en lege glazen) staat een bordje met de mededeling zoek je plekje
en kom later nog maar eens langs. de papagaaien en kakatoes scheren over ons heen en de walibi's (klein kangaroo) bekijken ons van alle kanten een van hen
is mama en heeft een kleintje in haar buidel en als het kleintje zich veilig voelt hangt het koppie en voorpootjes er uit en als mama genoeg bukt om gras
te eten graast het kleintje dapper mee, geweldig!!
De telefoon doet het hier niet dus kunnen we nog steeds niet onze usb-breedband gebruiken waardoor dit berichtje nu een dag of watlater geplaatst is, SORRY!!
Ik moet nu weer het eten gaan maken en na het eten maken we ons plannetje voor morgen, tot later........ Jan (& Edith)