Sanova (39 jaar & 361 dagen)
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Edith & Jan
25 Januari 2014 | Italië, Savona
39 jaar & 361 dagen.... en de reis is vanmorgen heel vroeg begonnen. De koffers waren eigenlijk maar net dicht toen ik al weer wakker werd, het is even voor vieren slapen lukt toch niet meer dan maar het bad vol laten lopen want vdaar is de komende week ook geen tijd meer voor want we moeten het met een douche doen. Wanneer het bad bijna
vol is stapt Edith met een 'ontploft' hoofd als eerste het bad in. Terwijl de koffers de auto in gaan komen de vragen over paspoorten, reisdokumenten, oplaad snoeren tot aan de onderbroeken toe. Al 39 jaar & 361 dagen de bekende zin: Ja lieverd alles zit er in kunnen we nu eindelijk gaan aub??!! Een klein halfuurtje later lopen we op Schiphol, de juffrouw in het blauw achter de balie is ondertussen vervangen door een andere 'doos' met een rolluikje. Kofferte plaatsen, wegen en ook zelf het label plakken rolluikje dicht koffertje weg en enkele minuten later lopen we door de winkeltjes sudoko(1)-boekje, Privé, Libelle en dan een bakkie doen bij Starbucks. Niet veel later zitten we geheel achterin het vliegtuig en even voor tienen staan we op onze koffers te wachten in Milaan-Linate. We worden door een chauffeur gereden door het zonnige landschap van Italië, vlak voor Genova komen we in de bergen terecht en via heeel veeel tunnels is daar opeen het ver gezicht over de Middelandse zee Na eigenlijk net zolangs gereden te hebben als dat we in de lucht hebben gezeten rijden we Savona binnen en wanneer we bij het oude havenstadje aankomen steekt de gele schoorsteen van de Costa Pacifica hoog boven alles uit. De terminal valt geheel in het niet, we moeten wachten bij het boarden ze zijn met groep 5 bezig en wij hebben groep 16
maar geheel ontspannen ploffen we neer op het buitenterras en gieten ons vol met heerlijke koffie en genieten van het mensen kijken en het heerlijke zonnetje. De Costa Pacifica met zijn 17 dekken, lengte 290 meter, breedt 36 meter waar 3780 gasten in wonen, eten, drinken en poepen en 1100 personeelsleden die dit allemaal moeten verzorgen.
De indeling is bijna net zoals alle andere cruiseschepen maar toch.... zijn we om de haverklap de weg kwijt gek he na 39 jaar en 361 dagen, discussies over wat nu de voorkant of de achterkant van het schip is, op welke dek we zijn en waar de wifi ergens is. De laatste blijkt dan gewoon in je hut te zijn wanneer je je visakaart weer even door de sleuf scheurd! We hebben lekker gegeten in het het MY WAY restaurant, een koffie achterover geslagen en naar onze hut gegaan MET een balkonnetje, heel in de verte schuift langszaam de kust van Italie ne Frankrijk voorbij met de
vele lichtjes van de dorpen en steden. Via de omroep horen we nu al dat Marseille het morgen niet gaat worden, de te verwachten wind/storm laten het niet toe aan te meren in de haven en er wordt uitgeweken naar een andere haven, dus... wanneer wij zondagmorgen wakker worden gaan we lekker op dek 9 ontbijten en is het 39 jaar & 362 dagen en slenteren wij lekker door Toulon
vol is stapt Edith met een 'ontploft' hoofd als eerste het bad in. Terwijl de koffers de auto in gaan komen de vragen over paspoorten, reisdokumenten, oplaad snoeren tot aan de onderbroeken toe. Al 39 jaar & 361 dagen de bekende zin: Ja lieverd alles zit er in kunnen we nu eindelijk gaan aub??!! Een klein halfuurtje later lopen we op Schiphol, de juffrouw in het blauw achter de balie is ondertussen vervangen door een andere 'doos' met een rolluikje. Kofferte plaatsen, wegen en ook zelf het label plakken rolluikje dicht koffertje weg en enkele minuten later lopen we door de winkeltjes sudoko(1)-boekje, Privé, Libelle en dan een bakkie doen bij Starbucks. Niet veel later zitten we geheel achterin het vliegtuig en even voor tienen staan we op onze koffers te wachten in Milaan-Linate. We worden door een chauffeur gereden door het zonnige landschap van Italië, vlak voor Genova komen we in de bergen terecht en via heeel veeel tunnels is daar opeen het ver gezicht over de Middelandse zee Na eigenlijk net zolangs gereden te hebben als dat we in de lucht hebben gezeten rijden we Savona binnen en wanneer we bij het oude havenstadje aankomen steekt de gele schoorsteen van de Costa Pacifica hoog boven alles uit. De terminal valt geheel in het niet, we moeten wachten bij het boarden ze zijn met groep 5 bezig en wij hebben groep 16
maar geheel ontspannen ploffen we neer op het buitenterras en gieten ons vol met heerlijke koffie en genieten van het mensen kijken en het heerlijke zonnetje. De Costa Pacifica met zijn 17 dekken, lengte 290 meter, breedt 36 meter waar 3780 gasten in wonen, eten, drinken en poepen en 1100 personeelsleden die dit allemaal moeten verzorgen.
De indeling is bijna net zoals alle andere cruiseschepen maar toch.... zijn we om de haverklap de weg kwijt gek he na 39 jaar en 361 dagen, discussies over wat nu de voorkant of de achterkant van het schip is, op welke dek we zijn en waar de wifi ergens is. De laatste blijkt dan gewoon in je hut te zijn wanneer je je visakaart weer even door de sleuf scheurd! We hebben lekker gegeten in het het MY WAY restaurant, een koffie achterover geslagen en naar onze hut gegaan MET een balkonnetje, heel in de verte schuift langszaam de kust van Italie ne Frankrijk voorbij met de
vele lichtjes van de dorpen en steden. Via de omroep horen we nu al dat Marseille het morgen niet gaat worden, de te verwachten wind/storm laten het niet toe aan te meren in de haven en er wordt uitgeweken naar een andere haven, dus... wanneer wij zondagmorgen wakker worden gaan we lekker op dek 9 ontbijten en is het 39 jaar & 362 dagen en slenteren wij lekker door Toulon
-
26 Januari 2014 - 00:27
Dennis Tineke Michael:
Hahaha hadden jullie de gps vergeten? En dan hebben jullie brevet navigeren ook haha geniet er maar lekker van en we wachten met smart op de foto's -
26 Januari 2014 - 10:26
Ines:
een man zeght tegen zijn vrouw " lieverd, ik weet het niet in welke haven zullen we morgen waker worden".....hm....en vrouw beantword "schatje van mij, dat maak me niet uit als we samen zijn, samen...niets meer en niets minder dan 39 jaar en 363 dagen...12 uur.....he,he,he, prachtig... -
26 Januari 2014 - 11:37
Wiepke:
Vergeten jullie niet een beetje zon naar ons te sturen ? En verder gewoon blijven genieten! -
26 Januari 2014 - 13:15
Steve & Marianne:
Surprise,surprise, wij kennen dit gevoel! Nu hier krijgen jullie geen spijt van en het voelt naar meer
cruises elders in de wereld, genieten samen, ja, ja 40 jaar geweldig toch samen! Wij zullen doorgaan...... -
26 Januari 2014 - 13:50
Dennis Tineke Michael:
Wauw dat ziet er super uit zeg! Gaaf om niet alleen het te lezen maar nu ook te zien -
26 Januari 2014 - 14:14
Erik Werson:
Klinkt allemaal erg goed. Heel veel plezier en geniet ervan. Op naar de 40! -
26 Januari 2014 - 14:29
Thea:
Happy honeymoon! Lekker genieten van alle stedentripjes en het uitzicht. Na thuiskomst verlengen wij jullie reis nog effe en gaan we lekker wokken met zijn allen!
Tot snel!
Groetjes Thea, Rincke en Boaz -
26 Januari 2014 - 21:59
Tom En Margreet:
goh, dat ziet er weeeer heel vervelend uit! heerlijk dat zonnetje!!! GENIET ZE LEKKER VAN ELKAAR, en van de zon, en van t eten en vd uitzichten, etc, etc, en jullie weten van wie wij gaan genieten maandag, ............. liefs, wij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
