Rome (40 jaar & 1 dag)

Vanmorgen vroeger op want er staat een transit naar Rome op onze planning, gisteren was ik helemaal de wegkwijt voelde me niet lekker, had het koud, had nergens trek in en heb heel veeeel geslapen het enige wat ik me kan herrinneren dat ik om ca 13.00 uur een kus kreeg van m'n meissie, gefeliciteerd met je 40 huwelijk! Bij het ontbijt vanmorgen probeer ik heel voorzichtig wat te te eten en te drinken, ik voel me in ieder geval weer een stukje beter dan gisteren. We krijgen een stikker opgeplakt C46 en we worden de bus ingeladen, de rit duurt een klein 1,5 uur en voor in zit de akela C46 met de microfoon die in het frans & engels wil meegeven dat het fantastisch is, Midden in Rome worden we gedumpt door onze akela C46 en vanaf dit moment sta je met een kaartje er helemaal alleen voor. Het regent, dat is niet zo erg maar al die gasten die me zonodig een paraplui willen verkopen begint al irritant te worden. Samen met de regen en dat ik me nog niet helemaal goed voel doet er geen goed aan om een eerlijk plaatje te schetsen van Rome (40 jaar & 1 dag) Uit mijn Astrix & Obelix tijd weet ik dat Rome al wat langer bestond, herkenbaar oude gebouwen zoals Colosseo, Arc di Constatino, Piramide Castina, Trinita Del Monti en S.Maria Maggiore, nou ja herkenbaar van het plaatje op de kaart want alles staat gewoon in de steigers! Een beetje knappe foto valt er niet te maken. Maar we dwalen door de straten van Rome en zijn eigenlijk op zoek naar een McDonald, naar een lange wandeling door de regen tussen al die oude meuk Vinden we dan de McDonald waar we dan ook nog eens geen verbinding kunnen krijgen met wifi, dus dan nog steeds geen foto's De plaatjes op de wandelkaart zijn dermate groot dat er een aantal kruispunten niet meer zichtbaar zijn, we volgen onze weg op de Via XX settembre en wanneer dan ook nog eens de naam van de straat veranderd geef ik het op en m'n meissie stapt op een politieman af en vraag waar we zijn op de kaart de man zet z'n vinger op de kaart en volgt de straat en houd zo'n 10 cm boven de kaart zijn vinger stil 'ICI' en al snel wordt het me duidelijk dat we een behoorlijk stuk moeten terug lopen, waardoor het Sint Pieterplein niet meer haalbaar is, zal ook wel in de steigers staan denk ik. We moeten doorlopen want akela C46 heeft ons bang gemaakt dat ze om 16.15 weg rijdt met de bus naar de Costa Pacifica Aan de einde van onze wandeltocht is droog en is er nog even tijd voor een frisje. Dat het droog geworden is heeft niet positief bijgedragen aan het beeld dat wij van Rome hebben, wij zijn dan ook wel kultuur barbaren en heel netjes gezegd hebben wij niks met Rome, Sorry Thea & Wieke. Als toegift rijdt de chauffeur, op aandringen van de akela C46 nog over de rivier en kunnen we nog een foto maken van uit de bus van het Sint Pietersplein. De akela C46 vraagt nog of we het naar ons zin gehad hebben wat wij met ja beantwoord hebben, en daar is niets van gelogen en stampend in de plassen lopen we hand in hand het schip in.